In het zuiden van het land is het feestseizoen weer in volle gang. Carnaval staat voor de deur en bij de evenementen die daar omheen georganiseerd worden vloeit al een aantal weken het bier uit de tap. Ook elders in het land is met regelmaat genoeg reden voor een feestje... Door ondernemers en particulieren wordt hierin vaak de kans gezien om gebruik te maken van een buitentap. Steeds meer activiteiten verplaatsen zich dan ook naar buiten. Niet alleen optochten, maar ook andere feesten worden buiten gevierd. 

Maar mag een biertap eigenlijk zomaar buiten worden geplaatst? Zoals wellicht bekend, mag dit allemaal natuurlijk niet zomaar. De geldende wet- en regelgeving moet worden nageleefd. Afhankelijk van het gemeentelijk beleid kunnen de regels per gemeente verschillen. Er zal echter altijd een vergunning nodig zijn voor het schenken van alcohol. Een rol speelt bovendien of het gaat om een (tijdelijke) horecavoorziening of dat het een evenement betreft, waarbij de activiteiten onder de evenementenvergunning vallen.

Dat er geen vaste tapinstallatie is, leidt er overigens niet toe dat feesten niet als horeca kunnen worden aangemerkt, nu het immers mogelijk is om met behulp van een mobiele bar drankjes te schenken (ECLI:NL:RVS:2018:3129).

Maar hoe zit het nu met de vergunningen?

De vereiste vergunningen

Iemand die een horecabedrijf gaat starten of overnemen, moet in de eerste plaats in het bezit zijn van een exploitatievergunning. Dit is veelal geregeld in de APV, die nogal per gemeente kan verschillen. In de regel kan de burgemeester deze vergunning weigeren als te verwachten is dat het woon- en leefklimaat en/of de openbare orde in de omgeving van het horecabedrijf op ontoelaatbare wijze nadelig wordt beïnvloed door de aanwezigheid van het horecabedrijf. De aanvraag om een horecabedrijf te starten wordt getoetst aan het bestemmingsplan, de mogelijke invloed op het woon- en leefklimaat en het karakter van de omgeving.

In geval van een terras is ook een terrasvergunning vereist. Ook deze regels verschillen per gemeente. Zo kan de gemeente in de APV eisen stellen aan het terras en maken bepaalde gemeenten gebruik van een terrasseizoen. Er wordt dan slechts een vergunning verleend voor de duur van dat seizoen. Bij de aanvraag van de exploitatievergunning moet bovendien al aangegeven worden of er ook sprake is van een terras. Soms is dan geen aparte terrasvergunning meer nodig, maar is het een aanvulling op de exploitatievergunning. Nu in dit artikel specifiek wordt ingegaan op de buitentap, wordt ervan uitgegaan dat voornoemde stadia al eerder door de gemeente zijn goedgekeurd.

Voor het schenken van de alcohol is vervolgens de Drank- en Horecawet (DHW) van toepassing. Wanneer men alcoholische dranken wilt schenken in de horecagelegenheid zelf, dan is een drank- en horecawetvergunning vereist. De eigenaar dient deze dan ook in zijn bezit te hebben.

Een vergund terras maakt conform artikel 1 lid 1 DHW deel uit van de horeca-inrichting.

Buitentap op een vergund terras

Een vergund terras maakt conform artikel 1 lid 1 DHW deel uit van de horeca-inrichting. Indien geen evenementenvergunning is vereist voor het feest dat plaatsvindt, kan een buitentap om die reden gewoon worden geplaatst op het terras, zonder ontheffing vanwege artikel 35 DHW. Daarbij geldt dan wel de restrictie dat alléén aan bezoekers van het terras dan wel de horeca-inrichting alcoholhoudende drank verstrekt mag worden. Aan personen die zich op de openbare weg dan wel buiten de horeca-inrichting bevinden mag geen alcoholhoudende drank worden verstrekt. Bovendien kunnen via de APV eisen zijn gesteld aan het terras, die gevolgen hebben voor de buitentap. Zo mag een buitentap bijvoorbeeld geen belemmering vormen voor de hulpdiensten en het bevoorradingsverkeer. Ook kan vastgelegd zijn dat obstakels op een terras zo moeten zijn geplaatst dat zij deuren en vluchtwegen vrijlaten. Verder kan bepaald zijn dat het terras geen hinder mag opleveren voor de omgeving. Onderhoud en beheer van de weg en het straatmeubilair moet bijvoorbeeld mogelijk blijven en er mag geen schade worden toegebracht aan gemeente-eigendom. Gevolg hiervan is dat in de meeste gemeenten geldt dat een tapwagen, in tegenstelling tot een biertap, niet is toegestaan op het terras en ook een permanente biertap niet is toegestaan.

Buitentap of tapwagen bij evenement

Anders is het als sprake is van evenement waarvoor een evenementenvergunning is vereist. Als men de buitentap dan op het terras, dat onderdeel uitmaakt van het evenement dat op het terras plaatsvindt, wilt plaatsen, dan maakt het terras geen deel uit van de horeca-inrichting. Dit is bijvoorbeeld het geval indien een seizoensgebonden terrasvergunning is verleend en een evenement plaatsvindt buiten dat seizoen. In dat geval is een ontheffing op grond van artikel 35 DHW vereist om een buitentap te mogen plaatsen. Ook wanneer een horecaondernemer alcoholhoudende drank wil verstrekken op een plaats die niet vermeld staat op zijn vergunning is een ontheffing van artikel 35 DHW vereist. Dit is bijvoorbeeld het geval bij een evenement waar men de buitentap op een extra buitenterras, zoals het marktplein voor het café, wilt plaatsen. Ook iemand die slechts eenmalig alcohol wilt schenken door middel van een buitentap of tapwagen heeft een ontheffing op grond van artikel 35 DHW nodig.

Artikel 35 DHW bepaalt namelijk dat de burgemeester ten aanzien van het verstrekken van zwak-alcoholhoudende drank op aanvraag ontheffing kan verlenen van het verbod op het schenken van alcohol bij een in de beschikking aangewezen bijzondere gelegenheid van zeer tijdelijke aard voor een aaneengesloten periode van ten hoogste twaalf dagen. Verstrekking van zwak-alcoholhoudende dranken mag alleen plaatsvinden onder onmiddellijke leiding van een persoon die (artikel 35 DHW):

  • minimaal 21 jaar is;
  • niet in enig opzicht van slecht levensgedrag is;
  • in het bezit is van SVH.

Drank schenken bij een standplaats

In geval van een standplaats maakt het voor de verkoop van drank feitelijk geen verschil of het om een standplaats op gemeentegrond of op particuliere grond gaat. In beide gevallen is namelijk een vergunning voor de verkoop van drank vereist. Het is immers, in het kader van de openbare orde en veiligheid en de openbare gezondheid, van belang, dat standplaatsen op particuliere grond aan dezelfde regels voldoen als standplaatsen die op gemeentegrond worden ingenomen. Bij het uitbaten van een verkooppunt op of aan de openbare weg is een standplaatsvergunning vereist. Een standplaatsvergunning geeft toestemming voor het verkopen van goederen of het leveren van diensten vanaf een standplaats. Daarnaast is de ontheffing op grond van artikel 35 DHW vereist voor het verstrekken van de zwak-alcoholhoudende drank. Of een standplaatsvergunning kan worden verleend is afhankelijk van de aard, omvang en doel van de activiteit. Tevens wordt gelet op mogelijke overlast voor omwonenden, het verkeer, de bepalingen in het bestemmingsplan, het straatbeeld en bijzondere omstandigheden. De gemeente heeft in de stad vaak een aantal plekken aangewezen voor tijdelijke standplaatsen. Wanneer iemand een tijdelijke standplaats wilt innemen op een plek die niet is aangewezen door de gemeente, dan is naast een standplaatsvergunning ook een ontheffing van het bestemmingsplan nodig.

Een (vaste) plaats op een evenement valt meestal overigens niet onder de aanvraag van een standplaats. Dit valt in de regel onder de evenementenvergunning.

Carnavalsevenement geen schaarse vergunning

Over evenementenvergunningen gesproken… Met betrekking tot een carnavalsevenement heeft de Rechtbank Oost-Brabant vorig jaar nog een interessante uitspraak gedaan, waarin geconcludeerd werd dat een evenementenvergunning voor een carnavalsevenement geen schaarse vergunning is (19-01-2018, ECLI:NL:RBOBR:2018:279). Wanneer meerdere carnavalsverenigingen een evenementenvergunning aanvragen voor het organiseren van een carnavalsevenement op dezelfde locatie in dezelfde periode, is geen sprake van een schaarse vergunning waarbij een transparante procedure plaats zou moeten vinden om potentiële gegadigden gelijke kansen te geven om mee te dingen naar zo’n vergunning. Volgens de voorzieningenrechter is de evenementenvergunning in kwestie geen schaarse vergunning, omdat er geen sprake is van een vooraf kenbaar, beperkt aantal beschikbare vergunningen. Het staat de teleurgestelde carnavalsvereniging vrij om op hetzelfde moment op een andere daartoe geschikte locatie een vergelijkbaar evenement te organiseren. Dat zij ervoor kiest om dat niet te doen, doet daar niet aan af.

Geconcludeerd kan dus worden dat een biertap niet zonder meer buiten geplaatst kan worden. Het vereist een aantal vergunningen en voldaan moet worden aan de gemeentelijke eisen die aan het terras worden gesteld. Het is afhankelijk van de festiviteit die buiten plaatsvindt of men uit een ander vaatje moet tappen. Wil men een evenement organiseren, wacht dan bovendien niet te lang met de aanvraag…